Jednym z mitów na temat pedagogiki Marii Montessori jest to, że zamyka ona dzieci w czterech ścianach i ogranicza je do pracy z materiałami rozwojowymi. W rzeczywistości włoska lekarka wielokrotnie podkreślała to, jak ważny jest kontakt z naturą i jak wspiera on rozwój ciała, intelektu i psychiki dziecka.
Niech dzieci będą wolne. Zachęcaj je do biegania na zewnątrz, gdy pada deszcz. Niech zdejmą buty, gdy znajdą kałużę wody. A gdy trawa łąk będzie mokra od rosy, niech biegną po niej i depczą ją bosymi stopami. Niech odpoczywają spokojnie, gdy drzewo zaprasza ich do spania w swoim cieniu. Niech krzyczą i śmieją się, gdy słońce obudzi ich rano.
– M. Montessori
My również zachęcamy Was do korzystania z pięknej letniej aury i wybrania się z dziećmi na długi spacer. Zabierzcie ze sobą koniecznie lupę i dużą torbę na skarby natury, które przydadzą się Wam do zorganizowania kilku prostych aktywności w domu.
Koszyk skarbów natury
Zbieranie skarbów natury uczy uważności, wzbudza zainteresowanie przyrodą i pozwala docenić jej piękno. Dostrzeganie piękna natury w tak ważnym i wrażliwym okresie życia jakim jest dzieciństwo pomaga budować postawę wdzięczności i odpowiedzialności za środowisko.
Dzięki tworzeniu koszyków przyrody dzieci poznają, co kryją w sobie znalezione przez nie skarby: jak wyglądają w powiększeniu, jak pachną, ile ważą, jaką mają fakturę i temperaturę – są to informacje, które dorosłym wydają się oczywiste, ale dla maluchów są rzeczami do odkrycia i zapisania w umyśle.
Materiały:
– skarby natury: szyszki, kamienie, patyki, kora drzew, liście, kwiatki itp.
– lupa
– koszyk lub tacka
Do dzieła!
Najlepiej jest jeżeli koszyk stworzy samo dziecko. Zachęć je do obserwacji przyrody w czasie spaceru i do zbierania tego, co najbardziej je interesuje.
Znajdźcie w domu odpowiednie miejsce na koszyk. Warto by był on dostępny dla dzieci po to, by mogły z niego swobodnie korzystać i badać przedmioty, kiedy najdzie je na to ochota, a także dokładać do koszyka kolejne znaleziska.
Wspólnie odkrywajcie tajemnice skarbów przyrody. Przypatrzcie się im uważnie przez lupę, zwróćcie uwagę na szczegóły, powąchajcie je, porównajcie ich ciężar czy fakturę. Dzielcie się swoimi wrażeniami z dziećmi, pamiętając jednocześnie o tym, by zostawić im przestrzeń na samodzielne odkrywanie.
Malowanie natury
Ta aktywność odpowiada na dziecięcą potrzebę spontanicznego tworzenia i wyrażania siebie. Doskonali również koordynację wzrokowo-ruchową i rozwija umiejętność koncentracji na zadaniu.
Materiały:
– zebrane przez dziecko skarby natury
– farby
– pędzelki
– paleta
– kubeczek z wodą do opłukiwania pędzelków
– folia lub cerata do zabezpieczenia stołu
Do dzieła!
Przygotujcie wraz z dzieckiem stanowisko pracy.
Pozwól małemu artyście na swobodną, spontaniczną twórczość.
Jeżeli masz ochotę dołącz do zabawy.
Kompozycje z natury
To kolejna zabawa dająca ujście kreatywności dziecka i umożliwiająca mu autoekspresję. Wycisza, reguluje emocje, rozwija umiejętność koncentracji i podejmowania decyzji.
Materiały:
– zebrane przez dziecko skarby natury
– dywanik lub serwetka
Do dzieła!
Ułóż na dywaniku lub serwetce kompozycję z zebranych na spacerze darów natury. Zachęć dziecko do ułożenia własnej kompozycji. Jeżeli chcesz, możesz puścić spokojną muzykę ułatwiającą wyciszenie i koncentrację na zadaniu.
Podsumowanie:
Zarówno w czasie spacerów jak i obserwacji skarbów w koszyku możecie dzielić się Waszą wiedzą na temat przyrody i zachwytem nad jej pięknem. Dzieci łatwo zarażają się pasją dorosłych – zwłaszcza dorosłych, którzy są dla nich ważni.
Jednocześnie warto zostawić dzieciom dużo przestrzeni na samodzielne odkrywanie świata – zadawanie pytań, próby znajdowania na nie własnych odpowiedzi lub po prostu doświadczanie spokoju i radości z bycia w kontakcie z naturą.
W malowaniu skarbów przyrody czy układaniu z nich kompozycji ważniejszy od efektu jest sam proces tworzenia i płynąca z niego radość.
Tego typu swobodne działania twórcze pozwalają spotkać się z samym sobą, wyciszyć się, zrelaksować i wyrazić swoje poczucie piękna.
